Erikler, katı çekirdekli meyveler arasında kayısı ve şeftaliden sonra üretim açısından üçüncü sırada yer almaktadır. Ülkemizde beş farklı türü olmasına rağmen, bunlardan üç tanesi ticari olarak önemli kabul edilmektedir.

Avrupa sınıfı erikler, genellikle oval şekilli meyvelere sahiptir. Ülkemizde en çok üretilen erik türüdür. Bu tür erikler sofralık tüketim, kurutmalık, meyve suyu, reçel, marmelat ve konserve yapımına uygundur.

Çin kökenli olan Japon sınıfı erikler, kalp veya yuvarlak şekillidir. Meyve büyüklüğü Avrupa eriklerine göre daha büyük olup, haziran-eylül döneminde olgunlaşır. Sadece taze tüketim amacıyla üretilir. Son yıllarda tüketicilerden gelen talepler doğrultusunda bu türün üretimi hızla artmaktadır.

Yeşil erikler, diğer erik türlerine anaç olarak kullanılmasının yanı sıra, meyveleri hem yeşil olum hem de yeme olumu dönemlerinde sofralık olarak değerlendirilmektedir.

Farklı erik türlerinin iklim istekleri birbirinden oldukça farklıdır. Can erikleri ılıman, Avrupa sınıfı erikler serin ılıman, Japon sınıfı erikler ise kışları çok sert geçmeyen ılıman ve sıcak ılıman iklimlerde en uygun şekilde yetişir. Erik ağaçlarının kış döneminde soğuklama ihtiyaçları +7-0°C'nin altındaki toplam saat şeklinde farklılık göstermektedir. Can eriklerinde bu süre toplamda 600-800, Japon eriklerinde 700-1000, Avrupa eriklerinde ise 800-1200 saat arasında değişmektedir.

Japon sınıfı ve Can sınıfı erikler, Avrupa sınıfı eriklere göre 3-4 hafta erken çiçeklendikleri için Akdeniz, Ege ve Güney Marmara Bölgeleri dışındaki bölgelerde ilkbahar geç donlarına maruz kalırlar. Özellikle küçük meyveler dona çok duyarlıdır ve -1,1°C ila -0,6°C'de zarar görmektedir.

Erikler, toprak istekleri açısından orta derecede seçicidirler. Saçak köklü olduklarından, derinliği az olan topraklarda yetiştirilebilirler. Can erikleri, fakir, drenajı iyi olmayan, kireç oranı yüksek topraklarda da iyi sonuç verebilir. Japon sınıfı erikler ise diğer erik türlerine göre daha seçicidirler.

Bahçe kurulmadan önce, su birikiminin önlenmesi amacıyla drenajın ve toprak tesviyesinin yapılması gereklidir. Ayrıca, yabancı otların ya herbisitlerle ya da derin sürümlerle kontrol edilmesi zorunludur.

Kapama erik bahçelerinde kare ve üçgen dikim şekli uygundur. Kullanılan anaçlara göre sıra üstünde ve sıralar arası mesafeler 6x6m, 6x5m, 5x4m şeklinde olabilir. Eğer bahçenin toprağı bitki besin maddeleri açısından çok zenginse ağaçlara verilecek aralık ve mesafeler geniş tutulmalıdır.

Fidan dikimi için 60x60 cm boyutlarında çukurlar uygundur.