Erik tohumu, Prunus cerasifera (Yeşil erikler - Can erikler), P. salicina (Japon erikleri) ve P. domestica (Avrupa erikleri) olmak üzere üç türe ayrılmaktadır. Bu türler arasında can erikleri sofralık ve anaçlık olarak, Japon erikleri sofralık ve teknolojik (reçel, meyve suyu, marmelat vb.) olarak, Avrupa erikleri ise kurutmalık ve sofralık olarak tüketilmeye uygundur.

Erik türlerinin iklim istekleri birbirinden farklıdır. Can erikleri ılıman iklimlerde, Avrupa erikleri ise kışları soğuk ve yazları ılıman iklimlerde, Japon erikleri ise kışları ılıman ya da sıcak ılıman iklimlerde en iyi şekilde yetişirler. Çoğu meyve türünde olduğu gibi, erik ağaçlarının da kış mevsiminde dinlenme döneminde +7 ile -2 santigrat derecenin altında belirli bir süre soğuma gereksinimleri vardır. Bu süre, can erikleri için 450-500 saat, Japon erikleri için 600 saat, Avrupa erikleri için ise 1000 saatin üzerindedir. Eriklerde soğuğa ve dona duyarlılık çiçeklenme ve genç meyve döneminde artar. Bu sebeple erken çiçek açan can ve Japon eriklerinin kış ve ilkbahar donlarının sık sık meydana geldiği bölgelerde yetiştirilmesi sakıncalıdır. Genç meyvelerin soğuğa dayanıklılığı çok yetersizdir. Açmış çiçekler -2 ile 0.6 santigrat dereceye dayanabildikleri halde, genç meyveler 1.1-0.6 santigrat derecede kayıp görmektedir.

Erikler toprak açısından orta derecede seçicidir. Saçak köklü olduklarından daha az derin topraklarda yetişebilirler. Can erikleri farklı topraklara kolaylıkla uyum sağlar. Yoksul, kuru ve kireçli topraklarda olduğu gibi nemli topraklarda da iyi sonuç verir. Şeftaliye kıyasla kireçli topraklara daha iyi dayanırlar. Japon erikleri ise humuslu, besin maddelerince zengin, nemli ve sıcak topraklarda en iyi sonuç verir. Zor topraklarda Avrupa erikleri Japon eriklerine göre daha iyi sonuç verirler. En uygun toprak pH'ı 6.5'tur.

Kendine verimli çeşitlerle bahçe kurulacağı zaman her çeşit blok olarak yerleştirilmelidir. Bloklarda sıra sayısı arazi büyüklüğüne ve uygun fiyat koşullarına göre belirlenir. Kendine kısmen verimli ya da kendine kısır çeşitlerle bahçe kurulacaksa çeşitlerin birbirini tozlayacak şekilde dikilmesi gereklidir. Pazara uygun bir çeşidin tozlayıcı çeşit kullanılması halinde, 2 sıra ana çeşide bir sıra tozlayıcı yeterlidir. Tersi durumda 8 ana ağaca bir tozlayıcı gereklidir. Kışı ılık geçen ve sık sık yağışlı olmayan bölgelerde fidanlar aralık ayından ilkbahara kadar dikilir. Kışı soğuk ve yağışlı olan bölgelerde ise dikim ilkbahar mevsiminde yapılmalıdır.

Kapama erik bahçelerinde kare ya da üçgen dikim şekli uygundur. Diğer meyve türleri ile birlikte yetiştirilebilecek ya da tarımı yapılacaksa dikdörtgen dikim tercih edilir. Erikler 5x5 ya da 6x5 aralıklarla dikilir.

Erik bahçesi kurulacak arazi dikimden 1-2 ay öncesinde derin şekilde sürülür, drenaj problemi varsa drenaj kanalı açılıp, tesviyesi yapılır. Tesviyesi yapılan arazide fidan dikim yerleri işaretlenir. 60x60 cm boyutunda çukurlar açılır. Çukurların genişliği ve derinlikleri 50 cm ölçüsünden az olmamalıdır. Dikimden önce fidanlara kök tuvaleti yapılır. Sık kökler kesilip atılır.

Eriklerin yetiştirilmesi sırasında dikkat edilmesi gereken bazı önemli hususlar şunlardır: